Zapomniane pastwisko

End of Dawn

Stare pastwisko. Trawa jest tu zazwyczaj wilgotna od mgły, bardzo wysoka i pełna chwastów. Panuje tajemnicza atmosfera. Płot jest spróchniały i połamany. Pastwisko sąsiaduje z lasem. Konie rzadko tu przychodzą, a ludzie nigdy.

Nefretete

Nefretete kłusowała przez las. Nagle jej wzrok przykuł spróchniały płot. Przeszła so stępa i podeszła do ogrodzenia. Za owym płotem było dość dziwne pastwisko. Klacz przeszła tamtędy, gdzie drewno zostało wywalone i wroczyła na nowy teren uważnie nasłuchując. Brodziła we mgle. Zauważyła że na łące jest tylko jedno drzewo i to na środku. Nie zauważając tu nikogo, opuściła głowę i raczeła jeść mokrą od rosy trawę.

End of Dawn

Przykłusował, Nie zauważyła Nefretete pochylonej w trawie. Zaczął biec w stronę drzewa. Całe nogi i brzuch miał mokre od rosy. Kiedy dotarł do pojedynczego drzewa. Opał o nie łeb. Wyglądał tajemniczo i majestatycznie w mgle. Wdychał wilgotne powietrze. Czuł się tu wspaniale, bo myślał, że jest sam. Zamknął oczy i odprężył się.

Nefretete

Nagle klacz zastrzygła uszami. Niezamącony spokój przekwało równomierne szeleszczenie traw, coraz bliżej i bliżej. Nefretete podniosła głowę i wciągneła nozdrzami powietrze wilgotne od mgły. Spojżała na drzewo przy krórym pojwił się nowy kształt. Powoli podeszła, coraz bardziej gotowa do ucieczki w razie gdyby czaił sie tam drapieżnik.
- Ktoś tam jest? - zarżała niepewnie.

End of Dawn

Uniósł gwałtownie łeb. Z potrząśniętego drzewa spadło wiele kropel rosy mocząc jego grzbiet. Rozejrzał się uważnie dookoła. Nastawił uszy w stronę, z której dochodził dźwięk i odwrócił łeb. Dojżał izabelowatą klacz wychylającą łeb znad trawy.
-Tak- powiedział dostatecznie głośno, by ona go dosłyszała i dostatecznie cicho aby nie naruszyć spokoju miejsca.